klimatyzacja gdańsk Produkcja cieplna pomieszczenia może ulec dużej poprawie przy klimatyzacji. Czy warto inwestować w , warto- krótko o tym dlaczego.
Samodzielny montaż klimatyzacji, można ale po co?
Obsługa klimatyzacji jest bardzo prosta, jednak jej montaż to inna sprawa i warto zostawić to odpowiedniej firmie, która posiada odpowiednie narzędzia i doświadczenie. Tak jak sam proces montażu można jeszcze próbować wykonać samemu, to już dobór mocy, miejsca zamontowania klimatyzacji i tego typu sprawy, mogą sprawić więcej problemu.
Źle dobrana klimatyzacja nie ochłodzi naszego pomieszczenia w wystarczający sposób, a za mocna będzie pobierała niepotrzebnie dużo energii elektrycznej, przez co zapłacimy więcej i za samo urządzenie i za jego użytkowanie. Samo miejsce montażu też jest ważne. Najczęściej klimę montuje sie przy wyjściu z pomieszczenia, aby zimne powietrze dmuchało do wewnątrz i nie uciekało przy wchodzeniu i wychodzeniu z pomieszczenia.
Klimatyzacja stacjonarna a przenośna.
Urządzenia klimatyzujące można podzielić na te stacjonarne i te przenośne. Pierwszy typ to urządzenia montowane przy suficie w danym pomieszczeniu lub te montowane przy szybach klimatyzacyjnych. Te drugie to nieduże skrzynki, przypominające małą lodówkę, które również spełniają tą samą funkcję, co te stacjonarne, jednak możemy je dowolnie ustawić i przemieścić.
Oczywiście są mniej wydajne i pobierają więcej prądu, jednak są też wygodne i nie wymagają żadnych dziur i odwiertów w ścianie. Kosztowo są też sporo tańsze od ich stacjonarnych odpowiedników, więc może to być idealna propozycja dla wynajmujących mieszkanie.
Co chłodzi w klimie?
Początkowo jako czynnik chłodzący stosowano od XIX wieku do lat 1920. dwutlenek węgla. Został on wyparty przez czynniki z grupy fluoryzowanych węglowodorów, które mogły być stosowane przy niższym ciśnieniu roboczym w układzie chłodzącym. Po wycofaniu fluorowęglowodorów stosowano czynnik R12 (dichlorodifluorometan), który miał dobre właściwości termodynamiczne i wolno ulatniał się z układu chłodzącego. Jako szkodliwy dla warstwy ozonowej został zgodnie z podpisanym w 1987 roku Protokołem Montrealskim wycofany z użytku. W następnych latach stosowany był czynnik R134a (tetrafluoroetan) o dobrych właściwościach termodynamicznych, jest on jednak gazem cieplarnianym o bardzo wysokim indeksie GWP (1300). W związku z tym w Stanach Zjednoczonych i Japonii producenci zostali zobowiązani do bardziej wydajnym układów chłodzących, co zmniejszy zużycie czynnika. W Europie samochody od 2011 roku miały być wyposażone w układy klimatyzacji, w których czynnik R134a miał zostać zastąpiony nowym, o indeksie GWP niższym niż 150. Koncerny motoryzacyjne zwlekały z wprowadzeniem nowych regulacji, ostatecznie weszły one w życie w 2014 roku. W Europie stosowane są czynniki HFO1234yf (tetrafluoropropen: zbliżona charakterystyka termodynamiczna, indeks GWP=4) lub R744 (dwutlenek węgla, indeks GWP=1).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klimatyzacja