Sprawy stomatologiczne - ogólnie

rzyjęcia się" wszczepu oraz przyczynach ich ewentualnego odrzucenia. Implantoprotetyka stomatologiczna - odbudowa uzębienia na implantach, pozwala na osiągnięcie trwałego efektu estetycznego i na poprawę zaburzonej, poprzez utr

Sprawy stomatologiczne - ogólnie

Implantologia stomatologiczna

Implantologia - nauka o wprowadzaniu implantów do żywego organizmu, ich interakcjach, budowie, właściwościach i warunkach niezbędnych do "przyjęcia się" wszczepu oraz przyczynach ich ewentualnego odrzucenia.

Implantoprotetyka stomatologiczna - odbudowa uzębienia na implantach, pozwala na osiągnięcie trwałego efektu estetycznego i na poprawę zaburzonej, poprzez utratę zębów, mechaniki narządu żucia1. Do tej pory nie udało się jednak stworzyć implantu będącego w stanie idealnie odtworzyć funkcjonalność własnych zębów. Zabieg ten jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym, kilkuetapowo. Może obejmować całość jamy ustnej, bądź pojedynczy ubytek. Podstawowym materiałem, z którego wykonywane są implanty stomatologiczne jest tytan (ze względu na swoją biokompatybilność - nie jest rozpoznawany przez organizm jako ciało obce). Atrakcyjna jest relacja ceny leczenia do uzyskanych korzyści i alternatywnych możliwości.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Implantologia


Historia mostów kompozytowych

System mostów kompozytowych ? metoda stosowana w stomatologii, opracowana przez Cezarego Turostowskiego, przy współpracy z Katedrą Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.

Pierwsze mosty wykonane zostały w Katedrze Ortodoncji i Ortopedii Szczękowej Pomorskiej Akademii Medycznej w 1992 roku. Początkowo traktowane jako tymczasowe rozwiązanie, po siedmiu latach, w wyniku postępów badań nad mostami uzupełnienia te zaczęto traktować jako docelowe.

Mosty początkowo wykonywano u pacjentów leczonych ortodontyczne z wrodzonym brakiem siekaczy bocznych górnych (dwójek). W późniejszych latach zaczęto uzupełniać także inne zęby, zwłaszcza przedtrzonowce. W części przypadków wzbogacano most kompozytowy o licówkę lub wydmuszkę porcelanową co spowodowało zwiększenie atrakcyjności mostu. Z czasem metoda ta znalazła także pozytywne zastosowanie wśród osób starszych.

Różne metody wykonania mostów określono wspólną nazwą SMK systemu mostów kompozytowych1.

Zwieńczeniem badań była praca doktorska napisana w czerwcu 1999 roku przez Cezarego Turostowskiego pt. "Mosty kompozytowe konstrukcji własnej stosowane w odbudowie górnych bocznych siekaczy". Patronat nad pracą objęła Prof.dr hab. Irena Karłowska.

W roku 2003 zostały zorganizowane liczne cykliczne kursy2 dla zainteresowanych lekarzy, a także warsztaty w akademickich, ortodontycznych ośrodkach dydaktycznych w całej Polsce.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych


Fakt stomatologiczny - o SMK

Mosty kompozytowe należą do grupy połączeń adhezyjnych wykorzystujących mikropołączenia wytrawionej powierzchni szkliwa z kompozytowymi systemami łączącymi. Metoda polega na wymodelowaniu w jamie ustnej sztucznego zęba z kompozytu. Przy sprzyjających warunkach istnieje możliwość wykonania mostu kompozytowego wzbogaconego o licówkę porcelanową. Do roku 2009 wykonano ponad 600 mostów kompozytowych3. Uzupełniono nimi głównie braki siekaczy bocznych górnych.

Zaletą tej metody jest brak konieczności szlifowania zdrowych zębów, co nadaje takim rozwiązaniom charakter odwracalny. Ponadto może być wykorzystana z powodzeniem w sytuacjach, gdzie inne metody nie mogą być zastosowane, np. z braku odpowiedniej ilości miejsca na implant lub kiedy konieczność szlifowania zębów pod most klasyczny byłaby zbyt okaleczająca, czy też z powodu zbyt wysokiej ceny. System uzupełniania na stałe brakującego zęba ogranicza się do jednej dwugodzinnej wizyty.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych