biuro tłumaczeń bułgarski Tłumaczenia ustne Tłumaczenia ustne towarzysząceedytuj
Często, dodatkowym wymogiem przy pracy w sądzie jest posiadanie państwowego certyfikatu uprawniającego wykonywanie zawodu tłumacza przysięgłego.
Tłumacz zajmujący się tego rodzaju tłumaczeniami towarzyszy osobie, bądź delegacji w czasie podróży, podczas wizyt, na spotkaniach bądź w trakcie różnego rodzaju rozmów. Osoba zajmująca się tłumaczeniami towarzyszącymi nazywana jest tłumaczem ?asystującym? lub ?towarzyszącym?. Tłumaczenia towarzyszące to rodzaj tłumaczenia de liaison ( ?zdanie po zdaniu?).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
Cytat z Wikipedii, hasło: Tłumaczenia ustne Tłumaczenia medyczneedytuj
Są one częścią tłumaczeń wykonywanych dla służb publicznych i dotyczą komunikacji pomiędzy opiekunem medycznym a pacjentem i/lub rodziną pacjenta ułatwiając korzystanie z usług medycznych. Aby móc dobrze służyć zarówno pacjentowi jak i opiekunowi medycznemu, tłumacz musi posiadać rozległą wiedzę o medycynie, ogólnych przepisach, wywiadzie lekarskim i przebiegu badania oraz o codziennym funkcjonowaniu szpitala bądź kliniki. Tłumacze medyczni mają styczność z różnymi kulturami, więc często pracują jako tłumacze de liaison (?zdanie po zdaniu") w sytuacjach, kiedy pacjenci nie znają szpitala lub nie czują się w nim swobodnie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
Mają też formy z rodzajnikiem. W języku
W języku literackim dopuszcza się tylko redukcję a : ?.
Większość spółgłosek wymawia się jak ich polskie odpowiedniki.
W języku bułgarskim rozróżnia się trzy rodzaje rzeczowników: męski, żeński i nijaki. Przynależność do poszczególnych rodzajów opiera się na zakończeniach rzeczowników.
-a, -? -o, -?o
?a?a ? ojciec, ?o?e?a ? kolega, c???? ? sędzia, ????o ? wujek, ???o ? dziadek
zerowa (wyraz kończy się spółgłoską)
pa?oc?-? ? radość, co?-? ? sól
-e -? -y
???e ? twarz, ?y?e ? pies, ?a?c? ? taksówka, ?yp? ? jury, ???y ? klejnot
Na samogłoskę kończą się też niektóre imiona męskie: ???o?a ? Mikołaj, M??e ? Miłe i inne.
Rzeczowniki występują w dwóch liczbach: pojedynczej i mnogiej.
-?
Rzeczowniki jednozgłoskowe przybierają końcówki -o?e lub -e?e (po wygłosowej ?), a wielozgłoskowe -?.
Język bułgarski posiada określone formy rodzajnika.
Formy z rodzajnikiem zawsze oznaczają przedmiot dokładnie określony lub znany już poprzednio, np.:
Nie używa się rodzajników:
Przymiotniki bułgarskie rozróżniają rodzaj męski, żeński i nijaki oraz liczbę pojedynczą i mnogą. Mają też formy z rodzajnikiem.
W języku bułgarskim rozróżnia się trzy stopnie: równy, wyższy i najwyższy. Stopień wyższy i najwyższy tworzy się przez dodanie do stopnia równego pewnych partykuł zachowujących stały akcent. W piśmie łączy się je z przymiotnikami za pomocą łącznika.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski